ηδυμιγής

ἡδυμιγής, δωρ. τ. ἁδυμιγής, -ές (Α)

αυτός που έχει αναμιχθεί ευχάριστα, που αποτελεί ευχάριστο μίγμα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ηδυ-* + -μιγής (< μείγνυμι, πρβλ. παθ. αορ. β' ε-μίγ-ην), πρβλ. α-μιγής, συμ-μιγής].